ظریف کیست؟ او که در مسئولیت‌هایی که داشته است هزینه‌های زیادی به کشور و انقلاب وارد کرده چرا باید همچنان در مسند قدرت باشد و حتی قانون نیز نتواند او را برکنار کند؟
محمد جواد ظریف سال‌ها نماینده ایران در سازمان ملل بود، در جریان مذاکرات هسته‌ای چه در مرحله نخست در دهه 80 و چه در مرحله نهایی آن در دوران دولت تدبیر و امید نقش داشت و سرانجام آنچه که نباید بر سر کشور آمد و قراردادی میان ایران و 1+5 به امضا رسید که هیچگاه از سوی طرف مقابل اجرا نشد جز آن که ایران باید به مفاد آن پایبند باشد.
برجام مهر ماه سال آینده به پایان می‌رسد اما فشار برای مذاکره شدت گرفته و با روی کار آمدن ترامپ که در دوره قبلی ریاست جمهوری خود از توافق هسته‌ای خارج شد سعی دارد تا با ایران مذاکره کند و به نظر می‌رسد که دولت چهاردهم که نام خود را دولت وفاق ملی گذاشته با مذاکره مستقیم موافق است، چرا که اعزام محمد جواد ظریف وزیر خارجه دوره روحانی و معاون راهبردی دوره مسعود پزشکیان به اجلاس داووس و دیدارها او با برخی مقامات و مسئولان شرکت کننده در اجلاس و گفت‌وگوی و دیدارش با فرید ذکریا و سخنرانی‌اش در این اجلاس بوی مذاکره می‌دهد.
محمد جواد ظریف اکنون در مقام و جایگاهی نشسته است که بودن و ماندنش غیر قانونی است اما هیچ یک از دستگاه‌های نظارتی و بازرسی برای برکناری او اقدامی انجام نمی‌دهند و این یک اتفاق اشتباه برای پایبندی به قانون و قانونمداری در کشور به ویژه در دایره مسئولان و نظام است. محمد جواد ظریف در اجلاس داووس سخنانی را بر زبان آورده که برای کشور هزینه ساز است در واقع او همواره در سخنان و مواضع‌اش سعی کرده تا برای کشور هزینه بتراشد. او ۱۲ آذر ۱۳۹۲ در دانشکده فنی دانشگاه تهران گفته بود «غربی‌ها از چهارتا تانک و موشک ما نمی‌ترسند. از این مردم می‌ترسند. آیا شما فکر کرده‌اید که آمریکا که با یک بمبش می‌تواند تمام سیستم‌های نظامی ما را از کار بیندازد، از سیستم نظامی ما می‌ترسد؟»
نیروهای مسلح ایران اسلامی از مردم هستند و برای مردم،ایران و انقلاب است که توانایی‌های خود را ارتقاء می‌دهند و به یک عامل بازدارنده قوی مقابل تهدیدات دشمنان تبدیل شده‌اند.
گفت‌وگوی ظریف با البرادعی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز یکی دیگر از آن مسائلی است که برای کشور هزینه سیاسی تولید کرد او در گفت‌گو با البرادعی منافع جناح سیاسی خود را به منافع ملی ارجح دانست.
و در حالی که سایه جنگ بر سر ایران وجود نداشت، در دولت تدبیر و امید مدام از سایه جنگ سخن گفته می‌شد تا جایی که پس از برجام ادعا شد که روحانی سایه جنگ را از سر ایران برداشت.
حتی همان زمان هم، آمریکا و دیگر دشمنان ایران اسلامی برنامه‌ای برای حمله نظامی به ایران نداشتند چرا که عامل بازدارنده بزرگ سد راه آنها بود، همان نیرویی که آقای ظریف نابودی آنها را با یک بمب آمریکا پیش بینی کرده بود. معاون راهبردی رئیس جمهور در سخنانی در اجلاس داووس یک بار دیگر بر سیاست تفرقه افکنانه دامن زد و دو قطبی پزشکیان - جلیل را به میان کشید و در گفت‌وگو با فرید ذکریا گفت که؛ «اگر امروز به جای مسعود پزشکیان، سعید جلیلی را به عنوان رییس جمهوری داشتیم، ممکن بود جنگ بزرگی در منطقه در جریان باشد.»
مشابه چنین سخنی در زمان انتخابات ریاست جمهوری که شهید رئیسی در آن نامزد شده بود مطرح شد. در آن زمان در فضای تبلیغاتی که علیه شهید رئیسی شکل گرفتف، گفته می‌شد اگر رئیسی سر کار بیاید کشور وارد جنگ می‌شود.
ظریف پا را فراتر گذاشته و حتی مسائل داخلی کشور را هم وارد اجلاس داووس کرده است.او درباره قانون حجاب اظهار نظر کرده در حالی که داووس جای طرح مسائل داخلی و خانوادگی ایران نیست. در هر صورت باید درباره چنین شخصیتی تجدید نظر کرد.در دنیای سیاست مسئولان پس از یک یا دو دوره کنار گذاشته می‌شوند. جان کری وزیر خارجه اسبق آمریکا که هم دوره ظریف بود اکنون کجاست؟
محمد جواد ظریف سال‌ها نماینده ایران در سازمان ملل بود، در جریان مذاکرات هسته‌ای چه در مرحله نخست در دهه 80 و چه در مرحله نهایی آن در دوران دولت تدبیر و امید نقش داشت و سرانجام آنچه که نباید بر سر کشور آمد و قراردادی میان ایران و 1+5 به امضا رسید که هیچگاه از سوی طرف مقابل اجرا نشد جز آن که ایران باید به مفاد آن پایبند باشد.
برجام مهر ماه سال آینده به پایان می‌رسد اما فشار برای مذاکره شدت گرفته و با روی کار آمدن ترامپ که در دوره قبلی ریاست جمهوری خود از توافق هسته‌ای خارج شد سعی دارد تا با ایران مذاکره کند و به نظر می‌رسد که دولت چهاردهم که نام خود را دولت وفاق ملی گذاشته با مذاکره مستقیم موافق است، چرا که اعزام محمد جواد ظریف وزیر خارجه دوره روحانی و معاون راهبردی دوره مسعود پزشکیان به اجلاس داووس و دیدارها او با برخی مقامات و مسئولان شرکت کننده در اجلاس و گفت‌وگوی و دیدارش با فرید ذکریا و سخنرانی‌اش در این اجلاس بوی مذاکره می‌دهد.
محمد جواد ظریف اکنون در مقام و جایگاهی نشسته است که بودن و ماندنش غیر قانونی است اما هیچ یک از دستگاه‌های نظارتی و بازرسی برای برکناری او اقدامی انجام نمی‌دهند و این یک اتفاق اشتباه برای پایبندی به قانون و قانونمداری در کشور به ویژه در دایره مسئولان و نظام است. محمد جواد ظریف در اجلاس داووس سخنانی را بر زبان آورده که برای کشور هزینه ساز است در واقع او همواره در سخنان و مواضع‌اش سعی کرده تا برای کشور هزینه بتراشد. او ۱۲ آذر ۱۳۹۲ در دانشکده فنی دانشگاه تهران گفته بود «غربی‌ها از چهارتا تانک و موشک ما نمی‌ترسند. از این مردم می‌ترسند. آیا شما فکر کرده‌اید که آمریکا که با یک بمبش می‌تواند تمام سیستم‌های نظامی ما را از کار بیندازد، از سیستم نظامی ما می‌ترسد؟»
نیروهای مسلح ایران اسلامی از مردم هستند و برای مردم،ایران و انقلاب است که توانایی‌های خود را ارتقاء می‌دهند و به یک عامل بازدارنده قوی مقابل تهدیدات دشمنان تبدیل شده‌اند.
گفت‌وگوی ظریف با البرادعی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز یکی دیگر از آن مسائلی است که برای کشور هزینه سیاسی تولید کرد او در گفت‌گو با البرادعی منافع جناح سیاسی خود را به منافع ملی ارجح دانست.
و در حالی که سایه جنگ بر سر ایران وجود نداشت، در دولت تدبیر و امید مدام از سایه جنگ سخن گفته می‌شد تا جایی که پس از برجام ادعا شد که روحانی سایه جنگ را از سر ایران برداشت.
حتی همان زمان هم، آمریکا و دیگر دشمنان ایران اسلامی برنامه‌ای برای حمله نظامی به ایران نداشتند چرا که عامل بازدارنده بزرگ سد راه آنها بود، همان نیرویی که آقای ظریف نابودی آنها را با یک بمب آمریکا پیش بینی کرده بود. معاون راهبردی رئیس جمهور در سخنانی در اجلاس داووس یک بار دیگر بر سیاست تفرقه افکنانه دامن زد و دو قطبی پزشکیان - جلیل را به میان کشید و در گفت‌وگو با فرید ذکریا گفت که؛ «اگر امروز به جای مسعود پزشکیان، سعید جلیلی را به عنوان رییس جمهوری داشتیم، ممکن بود جنگ بزرگی در منطقه در جریان باشد.»
مشابه چنین سخنی در زمان انتخابات ریاست جمهوری که شهید رئیسی در آن نامزد شده بود مطرح شد. در آن زمان در فضای تبلیغاتی که علیه شهید رئیسی شکل گرفتف، گفته می‌شد اگر رئیسی سر کار بیاید کشور وارد جنگ می‌شود.
ظریف پا را فراتر گذاشته و حتی مسائل داخلی کشور را هم وارد اجلاس داووس کرده است.او درباره قانون حجاب اظهار نظر کرده در حالی که داووس جای طرح مسائل داخلی و خانوادگی ایران نیست. در هر صورت باید درباره چنین شخصیتی تجدید نظر کرد.در دنیای سیاست مسئولان پس از یک یا دو دوره کنار گذاشته می‌شوند. جان کری وزیر خارجه اسبق آمریکا که هم دوره ظریف بود اکنون کجاست؟
محمد صفری
