یک خبرگزاری، خبری را با این مضمون منتشر کرده است که وزارت بهداشت دیگر به راحتی مجوز پیوند از دهنده زنده را نمی‌دهد! تعداد دهنده‌های زنده کلیه کاهش چشمگیری پیدا کرده است!
حسن اینانلو، رئیس بخش ارولوژی بیمارستان امام خمینی تهران و رئیس پیشین این مجتمع بیمارستانی با بیان اینکه وزارت بهداشت دیگر به راحتی مجوز پیوند کلیه از دهنده زنده را نمی‌دهد، گفت: به همین دلیل دیگر آگهی‌های فروش کلیه در مکان‌هایی مانند بیمارستان مشاهده نمی‌شود و در واقع فروش کلیه تقریباً در کشور برچیده شده است، در حالی که زمانی این نحوه درخواست‌ها بسیار زیاد بود.
اینکه وزارت بهداشت خواسته است با موضوع فروش کلیه از طریق آگهی و تبلیغات دیواری مبارزه کند، امری پسندیده و قابل تقدیر است و عملاً جلوی کلاهبرداری‌ها از نیازمندان را هم خواهد گرفت.
اما نکته مهم بعدی این است با این اقدام تکلیف نیازمندان به کلیه چیست؟ آن‌ها از چه راهی باید برای تأمین کلیه اقدام کنند؟ از قدیم گفته اند«اول چاه رابکن بعدامنار رابدزد»، جلوی آگهی فروش کلیه ازطریق جرایدوتراکت های دیواری را گرفته‌اید، اهداء کننده زنده چگونه باید خود را معرفی کند، ممکن است گفته شود هر دو طرف باید به انجمن‌های بیماران کلیوی در سراسر کشور مراجعه کنند، فرد نیازمند که نمی‌تواند در نوبت‌های طولانی این انجمن منتظر بماند قطعاً برای نجات جان خود به روش‌های دیگر اهداء کننده را پیدا می‌نماید و راه خودش را می‌رود و اینجاست که می‌گوییم تدابیر وزارت بهداشت خنثی و بی‌اثر می‌شود.
مدت‌هاست که موضوع اهداء و دریافت اعضای بدن از اجساد متوفیان اتباع بیگانه در محافل علمی و قضایی مطرح شده که می‌تواند نیازهای بسیاری را مرتفع نماید اما اینکه چرا هنوز تصمیم قاطع و خاصی برای تعیین تکلیف این موضوع اتخاذ نشده جای تعجب است که چرا اینقدر تعلل می‌شود؟
مخلص کلام اینکه ممکن است دستور وزارت بهداشت یک فرصت باشد اما تبعات ناگوار آن قابل جبران نیست و می‌تواند در دراز مدت نه تنها نیازمندان به کلیه را گرفتار کند و خدای ناکرده منجر به مرگ آنان شود، بلکه مجدداً این مرتبه مشکلات اهداء از زنده‌ها چند برابر نماید که در هر صورت نیازمندان به کلیه متضرر خواهند شد.
چه خوب است که وزارت بهداشت در این زمینه اطلاع رسانی‌های لازم را انجام دهد و راهکارهای آسان تهیه کلیه برای بیماران را برای جامعه هدف تشریح نماید.
حسن اینانلو، رئیس بخش ارولوژی بیمارستان امام خمینی تهران و رئیس پیشین این مجتمع بیمارستانی با بیان اینکه وزارت بهداشت دیگر به راحتی مجوز پیوند کلیه از دهنده زنده را نمی‌دهد، گفت: به همین دلیل دیگر آگهی‌های فروش کلیه در مکان‌هایی مانند بیمارستان مشاهده نمی‌شود و در واقع فروش کلیه تقریباً در کشور برچیده شده است، در حالی که زمانی این نحوه درخواست‌ها بسیار زیاد بود.
اینکه وزارت بهداشت خواسته است با موضوع فروش کلیه از طریق آگهی و تبلیغات دیواری مبارزه کند، امری پسندیده و قابل تقدیر است و عملاً جلوی کلاهبرداری‌ها از نیازمندان را هم خواهد گرفت.
اما نکته مهم بعدی این است با این اقدام تکلیف نیازمندان به کلیه چیست؟ آن‌ها از چه راهی باید برای تأمین کلیه اقدام کنند؟ از قدیم گفته اند«اول چاه رابکن بعدامنار رابدزد»، جلوی آگهی فروش کلیه ازطریق جرایدوتراکت های دیواری را گرفته‌اید، اهداء کننده زنده چگونه باید خود را معرفی کند، ممکن است گفته شود هر دو طرف باید به انجمن‌های بیماران کلیوی در سراسر کشور مراجعه کنند، فرد نیازمند که نمی‌تواند در نوبت‌های طولانی این انجمن منتظر بماند قطعاً برای نجات جان خود به روش‌های دیگر اهداء کننده را پیدا می‌نماید و راه خودش را می‌رود و اینجاست که می‌گوییم تدابیر وزارت بهداشت خنثی و بی‌اثر می‌شود.
مدت‌هاست که موضوع اهداء و دریافت اعضای بدن از اجساد متوفیان اتباع بیگانه در محافل علمی و قضایی مطرح شده که می‌تواند نیازهای بسیاری را مرتفع نماید اما اینکه چرا هنوز تصمیم قاطع و خاصی برای تعیین تکلیف این موضوع اتخاذ نشده جای تعجب است که چرا اینقدر تعلل می‌شود؟
مخلص کلام اینکه ممکن است دستور وزارت بهداشت یک فرصت باشد اما تبعات ناگوار آن قابل جبران نیست و می‌تواند در دراز مدت نه تنها نیازمندان به کلیه را گرفتار کند و خدای ناکرده منجر به مرگ آنان شود، بلکه مجدداً این مرتبه مشکلات اهداء از زنده‌ها چند برابر نماید که در هر صورت نیازمندان به کلیه متضرر خواهند شد.
چه خوب است که وزارت بهداشت در این زمینه اطلاع رسانی‌های لازم را انجام دهد و راهکارهای آسان تهیه کلیه برای بیماران را برای جامعه هدف تشریح نماید.
فرهاد خادمی
