مامانی تویی که ناخواسته منو تو دلت جا دادی میدونی حالا که داری فکر میکنی چطور منو از خودت دور کنی دارم دعا دعا میکنم یه نشونهای ببینی که نگهم داری؟! میدونی دارم با خودم قول میدم اکه نگهم داری و مواظبم باشی اذیتت نکنم... نمیدونی چقد دوست دارم وگرنه منو اینطور مزاحم نمیدیدی و برای کشتنم...راستی راستی میخوای منو بکشی؟! باورت میشه یه مادر بتونه قاتل باشه؟!
باورم نمیشه اونی که میگن بهشت زیرپاشه و جونشو برای بچههاش میده بخواد منو بکشه چون هنوز به دنیا نیومدم و لمسم نکرده؟! من که زورم به دنیای شما آدم بزرگها نمیرسه فقط میخوام یه چیزی بگم و برم تو همون لاک دفاعی خودم. اگه تردید داری که نگهم داری یا بکشی منو لطفا یه بار برو سونوگرافی و از دکترت بخواه که اجازه بده صدای قلبمو بشنوی.. یه بار به ریتم ضربان قلبم گوش بده ببین میتونی این صدارا قطع کنی و کسی باشی که باعث میشه قلبم از کار بیفته اگه آره که.... خودت میدونی و قتلی که میکنی و دل منه کوچولو و خدایی که تنها پناه منه.»
اینها میتونه بخشی از مکالمه یک جنین باشه که مادرش تصمیم به سقط کردنش گرفته. کاش قبل از اینکه تصمیمی برای ساقط کردن یک زندگی بگیریم یکبار دیگه از زاویه دید اونی که تونسته بعد از یک مبارز سخت امکان جنین شدن پیدا کنه و حالا لحظهشماری میکنه که به دنیا بیاد به ماجرا نگاه کنیم و بعد تصمیم بگیریم. قبول نه آمادگی این اقدامو داشتی نه هزینههاشو داری و نه هزارتا چیز دیگه و در عوض برای دنیای بدون بچه هزارتا برنامه داشتی اما خب به هر دلیلی این جنین خداخواسته که در وجودت رشد کنه و حیاتشو از تو بگیره. با گوش جان بشنو حتما صداهای نحیف ضربان قلبش و صدای که از درونت میاد رو میشنوی که مدام میگه: «مامانی میشه نفس بکشم؟! مامانی میزاری زنده بمونم؟! آخه من گناه دارم و میخوام روی ماهتو ببینم؟!» حتی اگه بهتر گوش بدی میتونی صداهای التماسگونهشو بشنوی که میگه منو نگهدار...پس قبل از هر کاری اول به صدای درونت گوش بده. همین.
ماهد رجبی
