هدف دولت از پیگیری مداوم قیمت بنزین برای افزایش آن چیست؟
روشن است که جامعه ظرفیت پذیرش افزایش قیمت بنزین را به هر نرخی که باشد ندارد.
فشار اقتصادی به واسطه تورم و گرانی بر روی مردم بسیار است و همین مسئله مهم اجازه نمی‌دهد که مسئولان بخواهند دست روی یک کالای حساس بگذارند که قطعاً با افزایش قیمت آن، نرخ بسیاری از کالاها و خدمات نیز افزایش خواهد یافت.
رئیس جمهور بار دیگر دیروز به هنگام ارائه لایحه بودجه سال 1404 به مجلس شورای اسلامی درباره قیمت بنزین سخن گفت و هزینه تمام شده تولید آن را در کشور 8 هزار تومان و واردات بنزین را 20 تا 30 هزار تومان اعلام کرد.
حال از بین این دو نرخ کدام مد نظر دولت است روشن نیست، اما حتی اگر نرخ 8 هزار تومان برای بنزین تعیین شود باز هم با این شرایط موجود قابل قبول نیست.
دولت برای آن که بتواند دست به اصلاح نرخ بنزین بزند باید پیش در آمدهایی را در نظر بگیرد و آنها را اجرایی کند.
اگر دولت پیش از آن که اصلاحات و اقداماتی را انجام ندهد اما قیمت بنزین را بالا ببرد باید بداند که اتفاقاتی بدتر از سال 98 خواهد افتاد، اتفاقی که رئیس جمهور وقت روز جمعه متوجه شد که قیمت بنزین افزایش یافته است!
اگر مصرف بنزین در ایران بالا است، این مسئله دلایل زیادی دارد که اصلی ترین آن را می‌توان به وجود تعداد زیادی خودروهای فرسوده در کشور و البته خودروهایی که مصرف آنها بسیار بالا است اشاره کرد. میزان مصرف یک تویوتای پریوس 4/4 لیتر در 100 کیلومتر در شهر است، اما خودروی سمند ای اف 7 درون شهر در 100 کیلومتر 6 لیتر بنزین مصرف می‌کند.
علاوه بر آن مصرف بنزین در خودروهای فرسوده 2 برابر خودروهای عادی است که اکنون در کشور 35 میلیون خودرو وجود دارد که 13 میلیون آن فرسوده است و باید توجه داشت که غیر فرسوده‌ها نیز مصرفشان بالا است و آلایندگی زیادی هم دارد.
با توجه به مسائل گفته شده اگر قرار است بنزین گران شود ملزوماتی چون خارج کردن خودروهای فرسوده از سطح شهر در واقع اوراق کردن آنها، تولید خودروی استاندارد با میانگین مصرف پایین، اجازه واردات خودروی با کیفیت نیاز است.
علاوه بر آن با حقوقی که کارگران و کارمندان دریافت می‌کنند نمی توان توقع داشت که معترض نشوند، اگر دستمزدها نیز واقعی ترمیم و پرداخت شود تورم مهار و کاهشی شود، گرانی کنترل شود، آنگاه سخن گفتن از افزایش قیمت بنزین منطقی خواهد بود حتی قابلیت اجرایی خواهد یافت.
تا زمانی که وضعیت مسکن به شکل کنونی است که یک کارگر حتی در رؤیا هم نمی‌تواند ببیند صاحب خانه شود و در اجاره آن نیز مانده است، افزایش قیمت بنزین فشار مضاعفی است که قشر ضعیف جامعه باید آن را تحمل کند.
خودرو یک عمر مفید و استاندارد دارد، معمولان در کشورهای صنعتی همچون ژاپن پس از 5 سال خودرو از رده خارج می شود و خودروی نو جایگزین آن می‌شود.
چرخه تولید و عرضه یا چرخه واردات و عرضه در بسیاری از کشورها سامان دارد و مردم نیز برای خرید خودروی با کیفیت و استاندارد، نیازی نیست ماه‌ها و حتی سال در صف تحویل خودروی ثبت نامی باقی بمانند که حتی پول آن را نیز پیش پرداخت کرده‌اند و در زمان تحویل نیز با بدقولی خودروساز داخلی، روبرو می‌شوند.
ضمن آن که تحویل گرفتن خودروی صفر کیلومتر داستانی دارد که آغاز می‌شود.
در هر صورت علاج کاهش مصرف بنزین تنها افزایش قیمت آن نیست، بلکه مسائل و نکات دیگری هم دارد که از تصمیم به افزایش مهمتر و اساسی تر است.
مسئولان ما همواره آسان ترین و راحت ترین کار را انجام می‌دهند تا زحمت کمتری بکشند در حالی که زحمتش بر دوش مردم است و این مردم هستند که باید بار فشار اقتصادی را تحمل کنند. به این بازی بنزینی پایان دهید که بازی با روح و روان مردم است.
روشن است که جامعه ظرفیت پذیرش افزایش قیمت بنزین را به هر نرخی که باشد ندارد.
فشار اقتصادی به واسطه تورم و گرانی بر روی مردم بسیار است و همین مسئله مهم اجازه نمی‌دهد که مسئولان بخواهند دست روی یک کالای حساس بگذارند که قطعاً با افزایش قیمت آن، نرخ بسیاری از کالاها و خدمات نیز افزایش خواهد یافت.
رئیس جمهور بار دیگر دیروز به هنگام ارائه لایحه بودجه سال 1404 به مجلس شورای اسلامی درباره قیمت بنزین سخن گفت و هزینه تمام شده تولید آن را در کشور 8 هزار تومان و واردات بنزین را 20 تا 30 هزار تومان اعلام کرد.
حال از بین این دو نرخ کدام مد نظر دولت است روشن نیست، اما حتی اگر نرخ 8 هزار تومان برای بنزین تعیین شود باز هم با این شرایط موجود قابل قبول نیست.
دولت برای آن که بتواند دست به اصلاح نرخ بنزین بزند باید پیش در آمدهایی را در نظر بگیرد و آنها را اجرایی کند.
اگر دولت پیش از آن که اصلاحات و اقداماتی را انجام ندهد اما قیمت بنزین را بالا ببرد باید بداند که اتفاقاتی بدتر از سال 98 خواهد افتاد، اتفاقی که رئیس جمهور وقت روز جمعه متوجه شد که قیمت بنزین افزایش یافته است!
اگر مصرف بنزین در ایران بالا است، این مسئله دلایل زیادی دارد که اصلی ترین آن را می‌توان به وجود تعداد زیادی خودروهای فرسوده در کشور و البته خودروهایی که مصرف آنها بسیار بالا است اشاره کرد. میزان مصرف یک تویوتای پریوس 4/4 لیتر در 100 کیلومتر در شهر است، اما خودروی سمند ای اف 7 درون شهر در 100 کیلومتر 6 لیتر بنزین مصرف می‌کند.
علاوه بر آن مصرف بنزین در خودروهای فرسوده 2 برابر خودروهای عادی است که اکنون در کشور 35 میلیون خودرو وجود دارد که 13 میلیون آن فرسوده است و باید توجه داشت که غیر فرسوده‌ها نیز مصرفشان بالا است و آلایندگی زیادی هم دارد.
با توجه به مسائل گفته شده اگر قرار است بنزین گران شود ملزوماتی چون خارج کردن خودروهای فرسوده از سطح شهر در واقع اوراق کردن آنها، تولید خودروی استاندارد با میانگین مصرف پایین، اجازه واردات خودروی با کیفیت نیاز است.
علاوه بر آن با حقوقی که کارگران و کارمندان دریافت می‌کنند نمی توان توقع داشت که معترض نشوند، اگر دستمزدها نیز واقعی ترمیم و پرداخت شود تورم مهار و کاهشی شود، گرانی کنترل شود، آنگاه سخن گفتن از افزایش قیمت بنزین منطقی خواهد بود حتی قابلیت اجرایی خواهد یافت.
تا زمانی که وضعیت مسکن به شکل کنونی است که یک کارگر حتی در رؤیا هم نمی‌تواند ببیند صاحب خانه شود و در اجاره آن نیز مانده است، افزایش قیمت بنزین فشار مضاعفی است که قشر ضعیف جامعه باید آن را تحمل کند.
خودرو یک عمر مفید و استاندارد دارد، معمولان در کشورهای صنعتی همچون ژاپن پس از 5 سال خودرو از رده خارج می شود و خودروی نو جایگزین آن می‌شود.
چرخه تولید و عرضه یا چرخه واردات و عرضه در بسیاری از کشورها سامان دارد و مردم نیز برای خرید خودروی با کیفیت و استاندارد، نیازی نیست ماه‌ها و حتی سال در صف تحویل خودروی ثبت نامی باقی بمانند که حتی پول آن را نیز پیش پرداخت کرده‌اند و در زمان تحویل نیز با بدقولی خودروساز داخلی، روبرو می‌شوند.
ضمن آن که تحویل گرفتن خودروی صفر کیلومتر داستانی دارد که آغاز می‌شود.
در هر صورت علاج کاهش مصرف بنزین تنها افزایش قیمت آن نیست، بلکه مسائل و نکات دیگری هم دارد که از تصمیم به افزایش مهمتر و اساسی تر است.
مسئولان ما همواره آسان ترین و راحت ترین کار را انجام می‌دهند تا زحمت کمتری بکشند در حالی که زحمتش بر دوش مردم است و این مردم هستند که باید بار فشار اقتصادی را تحمل کنند. به این بازی بنزینی پایان دهید که بازی با روح و روان مردم است.
محمد صفری
